Sweet 'n hot Suriname!

Aankomst bij 

Marina Resort Waterland, 

op de Surinamerivier.

Inmiddels zijn we alweer ruim 2 weken in Suriname..... ook hier vliegen de dagen voorbij, hoe relaxed het tempo ook is! En dat gold eigenlijk ook voor onze oversteek vanaf El Hierro, het meest westelijke Canarische eiland.

In 19 dagen zeilden we naar de andere kant van de Atlantische Oceaan, onze eerste echte grote oversteek. Het was voornamelijk 'licht weer', niet teveel wind. Dat is fijn, beter dan storm natuurlijk. Toch is weinig wind ook weer lastig, want je wilt wel voortgang blijven maken! 

Gelukkig hebben we goede weerinformatie, ook offline, zodat we voor een groot deel de echte windstiltes letterlijk konden 'omzeilen'. Dat betekende wel extra mijlen: verder zuidelijk en daarna wee naar de noord. 

Met ons en met de boot ging het allemaal prima, al valt er natuurlijk altijd wel iets te verbeteren! Windbreker is toch wat minder koers-stabiel dan voorheen en Edgar denkt dat dit ligt aan de 'hak', die we met de plaatsing van het nieuwe roer hebben laten vervallen. Die moet dus weer terug..... dat wordt een bootklus in Suriname. 

Want minder koers-stabiel betekent eerder reven bij hardere wind, anders heeft de autopilot teveel moeite met corrigeren. Of bij wat meer golven als het niet zo hard waait. Eigenlijk hadden we hier nooit last van, dus het moet aan een wijziging liggen. Behalve de (elektrische) autopilot hebben we ook een mechanische Windpilot die ons jaren lang prima heeft gestuurd, maar het nu begaf. Waarschijnlijk vanwege dezelfde oorzaak. Dus: werk aan de Windbreker! 

En scheepshond Wickie? Die was ook blij dat we weer eens lekker op een strandje met de bal konden spelen. Hier op de rivier zelfs zoet water, ze kan dit gewoon drinken!

Tropische zonsondergang duurt niet lang !